Καρπός μια πολύχρονης έρευνας και μελέτης, η παρούσα εργασία έρχεται να δώσει μια πρώτη, καταρχήν, απάντηση στα ερωτήματα που σχετίζονται τόσο με τις διάφορες μουσικές φόρμες από τη μία, που δημιούργησαν οι Τσιγγάνοι καλλιτέχνες του Κόσμου, όσο και με τις μουσικές παραδόσεις και φόρμες, από την άλλη, που υιοθέτησαν και φιλτράρησαν απ\' τις κοινωνίες των Μπαλαμέ -στη διάρκεια των αιώνων συνύπαρξής τους- και τις οποίες, στη συνέχεια απέδωσαν στην κοινωνία. Έτσι φωτίζονται όχι μόνο οι μουσικές παραδόσεις της Ελλάδας, αλλά και της Γιουγκοσλαβίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Ισπανίας, το δημοτικό τραγούδι, τα χάλκινα πνευστά, τα τσιγγάνικα βιολιά, το φλαμένκο, ενώ αναζητούνται και καταγράφονται οι μουσικές αλληλεπιδράσεις όλων των λαών με τους Rom.[...] Αλλά, τελικά, εκείνο που επιχειρεί να διερευνήσει ο συγγραφέας τούτης της εργασίας είναι οι αντικειμενικοί, ηθικοί, κοινωνικοί, ψυχικοί και πνευματικοί όροι κάτω απ\' τους οποίους οι Τσιγγάνοι ανέπτυξαν τη μουσική τέχνη. Γι\' αυτό και το έργο αποτελεί μια πολύ σοβαρή ιστορική και κοινωνιολογική ερμηνεία της μουσικής, χορευτικής και γενικότερα καλλιτεχνικής δημιουργίας των Τσιγγάνων, όπου γης.